Effect of duloxetine as antidepressant on TM4 Sertoli cells: Evaluation of Bax and Cx43 gene expression

هدف: از چالش­های عمده بشریت افزایش افسردگی و اختلال عملکرد جنسی ناشی داروهای ضدافسردگی است. با توجه به نقش سلول­های سرتولی در اسپرماتوژنز، پژوهش حاضر، اثر داروی دولوکستین را بر زنده­مانی، آپوپتوزیس بیان ژن­های Bax و­ (Connexin 43) Cx43 بررسی کرده مواد روش‌‌ها: TM4 محیط DMEM/F12 حاوی %5/2 FBS، 5% سرم اسب %1 پنی سیلین-استرپتومایسین کشت شدند. دوزهای 30،60، 15، 5/7، 75/3 میکرو­گرم/ میلی­لیتر زمان­های 24 تا 72 ساعت روی سلول­ها داده شد. آزمون MTT جهت ارزیابی زنده­مانی سلول­ها، فلوسایتومتری RT-qPCR ژن (عامل پیش­برندۀ آپوپتوزیس) (ضروری برای اسپرماتوژنز) انجام نتایج: یک الگوی وابسته دوز زمان، بقای سلولی کاهش داد. اساس داده­های IC50 15 میکروگرم/ 48 محاسبه گردید (p≤0.05). نسبت گروه کنترل میانه مهاری دولوکستین، یافت (p≤0.01). حاکی (p≤0.05) (p≤0.01) تحت تاثیر بود. نتیجه­گیری: Bax، القای می­تواند عاملی منفی مخرب پیشبرد اسپرماتوژنز نظر گرفته شود. سوی دیگر، سطح Cx43، نقل انتقالات مولکولی توسط اتصالات شکافدار بین می‫تواند باعث انتقال سیگنال­های پیش برنده دودومان اسپرماتوژنیک نتیجه کیفیت ­شود.